Εισαγωγή: Η Νοητική Αναπηρία των παιδιών αποτελεί πραγματικότητα και κοινό βίωμα για τους Γονείς σε όλον τον κόσμο. Η Νοητική Αναπηρία και οι πρακτικές της γονεϊκότητας συνδέονται με το άγχος της καθημερινής φροντίδας που βιώνουν οι Γονείς. Το άγχος υπεισέρχεται στα πλαίσια της οικογένειας και επηρεάζει σημαντικά το πλαίσιο της φροντίδας υγείας. Το δεδομένο αυτό προσανατολίζει τους Νοσηλευτές της Οικογένειας στην διερεύνηση αυτής της σχέσης και τον τρόπο που επηρεάζει τον σχεδιασμό της νοσηλευτικής φροντίδας.
Σκοπός: Η διερεύνηση της σχέσης της Νοητικής Αναπηρίας και του Άγχους Γονεϊκότητας και παράλληλα η διερεύνηση των διαστάσεων του άγχους και η κατανόηση του τρόπου με τον οποίο επηρεάζει και διαμεσολαβεί στο πλαίσιο παροχής διαπολιτισμικής νοσηλευτικής φροντίδας.
Επί μέρους στόχοι: Η διερεύνηση της σχέσης της Νοητικής Αναπηρίας και του Άγχους Γονεϊκότητας αλλά και των επιμέρους συνιστωσών της.
Ανασκόπηση Βιβλιογραφίας: Κριτική και Συστηματική Ανασκόπηση της βιβλιογραφίας της τελευταίας 5 ετίας. Καταγράφεται διαπολιτισμικά μια σαφής και σημαντική σχέση ανάμεσα στη Νοητική Αναπηρία και το Άγχος Γονεϊκότητας. Παράλληλα, διαπολιτισμικές συνιστώσες αυτής της σχέσης είναι το οικογενειακό περιβάλλον, η οικολογία της οικογένειας, τα χαρακτηριστικά των γονιών, οι πληροφορίες για το παιδί με Νοητική Αναπηρία και οι κοινωνικές/πολυπολιτισμικές συνθήκες.
Συμπεράσματα: Ο διακριτός ρόλος της κουλτούρας επισημαίνεται στον τρόπο έκφρασης και βίωσης του άγχους και της κόπωσης από την καθημερινή φροντίδα παιδιού με νοητική αναπηρία και διαφαίνεται να διαδραματίζει συσχετιστικό ρόλο στην μορφή επαγγελματικής βοήθειας που λαμβάνουν οι Γονείς από τη διεπιστημονική ομάδα υγείας, συμπεριλαμβανομένων και των Νοσηλευτών.
ΛΕΞΕΙΣ-ΚΛΕΙΔΙΑ: Άγχος, Γονεϊκότητα, Νοητική Στέρηση, Νοσηλευτική, Οικογένεια, Πολιτισμός.
