ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Η κακή υγεία δεν μπορεί να αποδοθεί απλά μόνο σε μικροβιακούς και γονιδιακούς παράγοντες. Αποτελεί μια κατάσταση πολύ πιο περίπλοκη, με τη συμμετοχή τόσο των συνθηκών στις οποίες ζουν οι άνθρωποι, όπως η πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη, τα σχολεία και την εκπαίδευση, καθώς και τις συνθήκες εργασίας, αναψυχής, σπίτια, κοινότητες και πόλεις, όσο και πολιτιστικά χαρακτηριστικά, όπως η κοινωνική κατάσταση, το φύλο, η ηλικία, η εθνικότητα, οι αξίες και οι διακρίσεις. Όλοι αυτοί οι παράγοντες επηρεάζουν τις πιθανότητες ενός ατόμου να οδηγηθεί σε υγιή και με ευεξία ζωή. Οι πιθανότητες για καλή υγεία δεν είναι εξίσου κατανεμημένες εντός της κοινωνίας προκαλώντας ανισότητες στον τομέα της υγείας. Έτσι, οι οργανωμένες κοινωνίες και οι θεσμοί καλούνται να θέσουν το πλαίσιο υπεράσπισης της υγείας ως κοινωνικό δικαίωμα στις ευάλωτες ομάδες πληθυσμού. Σκοπός του άρθρου είναι να κάνει μια περιεκτική αναφορά στον όρο της ευπάθειας, καθώς και του κανονιστικού πλαισίου που διαμορφώνεται στη σύγχρονη κοινωνία γύρω από αυτή. Η κοινωνική πρόκληση είναι ένα πλαίσιο που βασίζεται στα ανθρώπινα δικαιώματα, τη δικαιοσύνη και τη δημοκρατία χωρίς αποκλεισμούς.
Λέξεις κλειδιά: ∆ικαιώματα, ευπάθεια, θεσμοί, περίθαλψη, υγεία
