Περίληψη
Εισαγωγή: Ο πόνος αποτελεί την κυριότερη αιτία προσέλευσης των ασθενών στα Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών. Η θεραπεία του όμως τις περισσότερες φορές είναι ανεπαρκής με κύριο χαρακτηριστικό την υποεκτίμηση και την υποθεραπεία.
Σκοπός: Να προσδιοριστούν οι πρακτικές διαχείρισης του πόνου και να αξιολογηθεί η αποτελεσματικότητα τους στην ανακούφιση του ασθενή. Επίσης να καθοριστεί η επιθυμητή διαχείριση και ανακούφιση σύμφωνα με τις προσδοκίες των ασθενών για μείωση της έντασης του πόνου τους και την επιθυμία χορήγησης αναλγησίας. Υλικό-μέθοδος: Αναδρομική περιγραφική μελέτη που πραγματοποιήθηκε στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών ενός Γενικού Νοσοκομείου Αττικής κατά την διάρκεια γενικών εφημεριών Ιουνίου-Ιουλίου 2009. Η συλλογή των δεδομένων έγινε με συμπλήρωση ερωτηματολόγιων (είσοδος-έξοδος) και με επακόλουθη ανάλυση διαγραμμάτων. Η ένταση του πόνου αυτοαξιολογήθηκε με την 11-βαθμια αριθμητική κλίμακα. Το υλι- κό αποτέλεσαν όλοι οι ασθενείς ηλικίας 14 ετών και άνω με ικανότητα κατανόησης ερωτηματολόγιου και ασθένειες μη απειλητικές για την ζωή.
Αποτελέσματα: Στην μελέτη συμμετείχαν 247 ασθενείς ηλικίας 38.5±15.3 ετών. Η μέση ένταση πόνου κατά την είσοδο ήταν 7.2±1.9 και κατά την έξοδο 5.0±2. Η ένταση του πόνου έμεινε αμετάβλητη για το 35,5% των ασθενών. Η μέση ένταση πόνου που επιθυμούσαν να αποχωρήσουν οι ασθενείς ήταν 2.5±1.3 η οποία απέκλινε περισσότερο των δυο μονάδων για το 90% των ασθενών σε σχέση με την ένταση εξόδου. Στο 68% των ασθενών που επιθυμούσε την λήψη αναλγητικού δεν χορηγήθηκε. Κανένας ασθενής δεν είχε τεκμηριωμένη εκτίμηση έντασης πόνου στο διάγραμμα του και μόλις 6% είχε έγγραφη χορήγηση αναλγητικού.
Συμπεράσματα: Οι επικρατούσες πρακτικές διαχείρισης του πόνου στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών έχουν πενιχρά αποτελέσματα στην ανακούφιση του ασθενή και απέχουν από τις ανάγκες και τις προσδοκίες του.
Λέξεις-κλειδιά: ∆ιαχείριση πόνου, ολιγοαναλγησία, Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών, προσδοκίες ασθενών, ικανοποίηση ασθενών.
