ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Εισαγωγή: Η επιτυχής οργάνωση και λειτουργία μιας υγειονομικής δομής απαιτεί τη διεπαγγελματική συνεργασία, η οποία αυξάνει το βαθμό στον οποίο αλληλεπιδρούν οι επαγγελματίες υγείας μεταξύ τους. Όσο αυξάνεται ο βαθμός αλληλεπίδρασης, τόσο αυξάνεται η πιθανότητα συγκρούσεων. Η διαχείριση των συγκρούσεων είναι μια συστηματική διαδικασία που στοχεύει στην εύρεση αμοιβαία ικανοποιητικών αποτελεσμάτων για τα συγκρουόμενα μέρη και διαφοροποιείται ανάλογα με τα χαρακτηριστικά που συνθέτουν τα εμπλεκόμενα μέρη.
Σκοπός: Η διερεύνηση του τρόπου επίλυσης και διαχείρισης των συγκρούσεων επαγγελματιών υγείας που εργάζονται σε δομές της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας.
Μεθοδολογία: Πραγματοποιήθηκε μελέτη συγχρονικού τύπου στα Kέντρα Yγείας του νομού Θεσσαλονίκης, το πρώτο τρίμηνο του 2016. Συμμετείχαν 220 επαγγελματίες υγείας, ιατροί, νοσηλευτές, μαίες, επισκέπτες υγείας και βοηθοί νοσηλευτών. Τα δεδομένα συλλέχθηκαν με δομημένο ανώνυμο ερωτηματολόγιο αυτοαναφοράς. Η στατιστική επεξεργασία έγινε με το στατιστικό πακέτο SPSS 22.0 και χρησιμοποιήθηκε η δοκιμασία x2 για τις ποιοτικές μεταβλητές (έλεγχος τάσης) και το t-test για τις ποσοτικές μεταβλητές.
Αποτελέσματα: Το 77,4% του δείγματος εργαζόταν για περισσότερα από 10 χρόνια, το 10,9% είχε μεταπτυχιακές σπουδές και οι γυναίκες αποτελούσαν το 81,0% των συμμετεχόντων. Η αξιολόγηση των αποτελεσμάτων της μελέτης έδειξε πως η πλέον προσφιλής πρακτική της διαχείρισης των συγκρούσεων που επιλέγουν οι επαγγελματίες υγείας είναι η τακτική «της αποφυγής» (67,3%) και ακολουθεί αυτή «του συμβιβασμού» (43,6%), με εξασφάλιση αμοιβαίου οφέλους για τα δύο μέρη. Ο τρόπος διαχείρισης βρέθηκε ότι σχετίζεται με το φύλο, το επίπεδο εκπαίδευσης, το επάγγελμα, καθώς και την προϋπηρεσία. Η πλειονότητα των συμμετεχόντων (74,7%) δήλωσε πως δεν είχε λάβει προηγούμενη εκπαίδευση σε θέματα διαχείρισης συγκρούσεων.
Συμπεράσματα: Η συχνότητα των συγκρούσεων ήταν αυξημένη μεταξύ των επαγγελματιών υγείας που εργάζονται σε δομές Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και αφορούσε κυρίως ιατρούς και νοσηλευτές. Τα ευρήματα της παρούσας έρευνας τονίζουν την αναγκαιότητα για εδραίωση νέων τρόπων επικοινωνίας και συνεργασίας. Η παροχή κατάλληλης εκπαίδευσης στα μέλη των δομών υγείας θα αποτελούσε ένα θετικό βήμα.
Λέξεις κλειδιά: ∆ιεπαγγελματικές συγκρούσεις, διαχείριση συγκρούσεων, Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας.
