ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Η αύξηση της εγκληματικότητας και η άνοδος των ποσοστών εμφάνισης των ψυχικών νοσημάτων παγκοσμίως, ιδίως όταν αυτά τα δύο συνδέονται, ανέδειξαν την ανάγκη δημιουργίας ειδικών υπηρεσιών, εντός των οποίων θα πρέπει να παρέχεται ειδικευμένη φροντίδα, σε θύμα και θύτη αδιακρίτως. Η πολυδύναμη ομάδα υγείας που στελεχώνει αυτές τις υπηρεσίες θα πρέπει να συνδυάζει ιατρικές και νομικές γνώσεις, προκειμένου να παρέχεται η κατάλληλη φροντίδα. Οι Ιατροδικαστικοί Νοσηλευτές Ψυχικής Υγείας, ως μέλη αυτής της πολυκλαδικής ομάδας, συνήθως εργάζονται με ποινικούς παραβάτες, οι οποίοι έχουν κριθεί «ψυχικά διαταραγμένοι» και ως εκ τούτου δεν έχουν καμία θέση στο σωφρονιστικό σύστημα. Εντός των ψυχιατρικών δομών ασφαλείας, αυτοί παρέχουν φροντίδα για τη στήριξη και την επιμέλεια των κρατούμενων ψυχικά ασθενών. Εφαρμόζουν και στοιχειοθετούν σχέδια θεραπείας σύμφωνα με τα οποία διδάσκουν στους ασθενείς δεξιότητες, οι οποίες τους διευκολύνουν στην αντιμετώπιση των συμπτωμάτων της ασθένειας τους και των ερεθισμάτων του περιβάλλοντος στο οποίο βρίσκονται. Οι ιατροδικαστικοί νοσηλευτές ψυχικής υγείας προκειμένου να ανταπεξέλθουν στον ιδιαίτερο και εξειδικευμένο αυτό ρόλο θα πρέπει να διαθέτουν επιπλέον δεξιότητες όπως της διαπροσωπικής επικοινωνίας κάτω από επαχθείς και δύσκολες καταστάσεις, της επικοινωνίας με έγκλειστα άτομα, με την αστυνομία, τα δικαστήρια, τα μέλη της πολυκλαδικής ομάδας και άλλα ενδιαφερόμενα μέλη.
Λέξεις κλειδιά: ιατροδικαστική νοσηλευτική ψυχικής υγείας, ιατροδικαστικές υπηρεσίες ψυχικής υγείας, εκπαίδευση, εξειδίκευση.
