ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Εισαγωγή: Οι μεταμοσχευμένοι με νεφρό ασθενείς αποτελούν ομάδα υψηλού κινδύνου όσο αναφορά τον ιό SARS–CoV- 2. Σκοπός της μελέτης είναι η διερεύνηση της ύπαρξης αντισωμάτων έναντι του ιού SARS–CoV-2 μετά τον εμβολιασμό με το mRNA BNT162b2 και η συσχέτιση της ανοσολογικής απάντησης με την ανοσοκατασταλτική αγωγή.
Μέθοδος – Υλικό: Δείγμα αποτέλεσαν 83 ασθενείς που είχαν υποβληθεί σε επιτυχή μεταμόσχευση νεφρού σε Μονάδα Μεταμόσχευσης Οργάνων (ΜΜΟ) ενός ελληνικού Γενικού Νοσοκομείου και περιλάμβανε 60 άνδρες και 23 γυναίκες (μέση ηλικία 54,7 έτη, εύρος 22-73 έτη). Οι μετρήσεις των αντισωμάτων έναντι του κορονοϊού πραγματοποιήθηκαν σε 2 χρονικές στιγμές: α) έπειτα από τον αρχικό πλήρη διπλό εμβολιασμό (πρώτη μέτρηση) και β) πριν την πρώτη αναμνη- στική δόση (δεύτερη μέτρηση). Οι μετρήσεις έγιναν χρησιμοποιώντας τη μέθοδο της μικροσωματιδιακής χημειοφω- ταύγειας (CMIA) Διαχωριστικό όριο για τα αντισώματα ήταν η τιμή 50, έτσι οι ασθενείς με τιμές ≥50 θεωρήθηκαν ως πλήρως ανοσοποιημένοι έναντι του κορονοϊού. Επιπροσθέτως διενεργήθηκε δομημένη συνέντευξη με τους ασθενείς προκείμενου να καταγραφεί το ατομικό τους ιστορικό, η φαρμακευτική αγωγή που λαμβάνουν καθώς και οι ανεπιθύμη- τες ενέργειες του εμβολιασμού
Αποτελέσματα: Παρά το γεγονός ότι η ανοσολογική απάντηση αυξήθηκε μετά την δεύτερη μέτρηση, εξακολούθησε να είναι φτωχή. Το 39,8% (ν=33) των ασθενών είχαν ≥50 έπειτα από την πρώτη μέτρηση , ενώ το ποσοστό αυτό αυξήθηκε σε 43,4% (ν=36) έπειτα από τη δεύτερη μέτρηση. Η διαφορά αυτή δεν ήταν στατιστικά σημαντική (p=0.664). Όσον αφορά την ανοσοκατασταλτική αγωγή κανένα από τα φάρμακα δεν επηρέασε τις μεταβολές στις τιμές των αντισωμάτων στις δύο μετρήσεις με τις τιμές p για όλα τα φάρμακα να είναι μεγαλύτερες από 0,05.
Συμπεράσματα: Η ανοσολογική απάντηση των μεταμοσχευμένων ασθενών παρουσιάστηκε μειωμένη. Για το λόγο αυτό χρειάζονται επιπρόσθετα μέτρα προστασίας στον πληθυσμό αυτό με τη χορήγηση αναμνηστικών δόσεων.
Λέξεις κλειδιά: ανοσοκατασταλτική αγωγή, BNT16b2, SARS–CoV-2
