Εισαγωγή: Σύμφωνα με έρευνες, υπάρχει μια ουσιώδης ένδειξη, ότι το επαγγελματικό στρες σχετίζεται με χαμηλό επίπεδο αυτοαναφερόμενης σωματικής υγείας και ψυχικής ευεξίας.
Σκοπός: Ο σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η υποκειμενική εκτίμηση της ψυχικής ευεξίας του νοσηλευτικού προσωπικού στην χώρα μας και η διερεύνηση της σχέσης του με το εργασιακό στρες που αυτό βιώνει.
Υλικό και Μέθοδος: Το υλικό μας αποτέλεσαν 328 Νοσηλευτές και Βοηθοί νοσηλευτών, σε είκοσι νοσοκομεία της πρωτεύουσας και της επαρχίας. Για τη συλλογή των δεδομένων χρησιμοποιήθηκε ανώνυμο, αυτοσυμπληρούμενο, και σταθμισμένο ερωτηματολόγιο, διαμορφωμένο από α) Την εκτεταμένη κλίμακα μέτρησης του στρες των Νοσηλευτών (ENSS), β) Το Ερωτηματολόγιο RAND 36-item Health Survey. Το πρώτο μέρος του ερωτηματολογίου περιείχε ερωτήσεις καταγραφής κοινωνικό-δημογραφικών στοιχείων του δείγματος και χαρακτηριστι- κών της εργασίας. Στο δεύτερο μέρος είχε ενσωματωθεί η Κλίμακα Μέτρησης του Στρες στους Νοσηλευτές (Expanded Nursing stress scale) των Susan French, Rhonda Lenton, John Eyles and Vivienne Walters. Στο τρίτο μέρος, για την αξιολόγηση της ψυχικής ευεξίας, χρησιμοποιήθηκε η υποκλίμακα «Ψυχική ευεξία» του ερωτηματολογίου RAND 36-item Health Survey (Version 1.0).
Αποτελέσματα: Mε την στατιστική δοκιμασία Pearson, αναδείχθηκε μια αρνητική γραμμική σχέση, μεταξύ του εργασιακού στρες και της ψυχικής ευεξίας (r = -0,347, p<0,001). Η ίδια σχέση αναδείχθηκε και μεταξύ της ψυχικής ευεξίας και όλων ανεξαιρέτως των παραγόντων του εργασιακού στρες της κλίμακας ΕNSS, όπως δείχνουν τα παρακάτω δεδομένα. «Φόρτο Εργασίας» (r =-0,340**, p<0,001), «Ασθενείς και οι συγγενείς τους» (r=-0,311**, p<0,001), «Αβεβαιότητα για το θεραπευτικό αποτέλεσμα», (r=-0,293**, p<0,001), «Διακρίσεις στον χώρο εργασίας», (r =-0,123*, p=0,028), «Διαμάχη με του γιατρούς», (r =-0,286**, p<0,001), «Ανεπαρκής προετοιμασία για την κάλυψη των συναισθηματικών αναγκών των ασθενών και των συγγενών τους», (r =-0,246**, p<0,001), «Προ- βλήματα με τους συναδέλφους», (r =-0,265**, p<0,001), «Επαφή με τον θάνατο», (r =-0,196**, p<0,001), «Προ- βλήματαμετουςπροϊστάμενους»,(r=-0,357**,p<0,001), (*Ησυσχέτισηείναισημαντικήστοεπίπεδοτου0,05 (2- tailed),** Η συσχέτιση είναι σημαντική στο επίπεδο του 0,01 (2- tailed))
Συμπεράσματα: Το συμπέρασμα της έρευνας, είναι ότι το εργασιακό στρες μπορεί να θεωρηθεί προγνωστικός παράγοντας για διαταραχές της ψυχικής υγείας του νοσηλευτικού προσωπικού. Για να καταστεί δυνατή η πρωταρχικής σημασίας διαχείριση του εργασιακού στρες στο χώρο των νοσηλευτικών ιδρυμάτων, απαιτούνται υποδομές, εκπαιδευμένα στελέχη στην Υγιεινή και Ασφάλεια της Εργασίας, και εστιασμένη πολιτική πρόληψης.
Λέξεις κλειδιά: Εργασιακό Στρες, Ψυχική Υγεία και Ευεξία, Νοσηλευτικό προσωπικό.
