ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Εισαγωγή: Μεγάλη σειρά μελετών έχει αναφέρει από ήπια έως μέτρια γνωστικά ελλείμματα σε ασθενείς με Σακχαρώδη Διαβήτη Τύπου ΙΙ, συγκριτικά με τον υγιή πληθυσμό.
Σκοπός: Στην παρούσα μελέτη συγκρίθηκαν οι γνωστικές λειτουργίες Ελλήνων ασθενών με ΣΔ ΙΙ με μία δημογραφικά εξισωμένη ομάδα φυσιολογικών υποκειμένων. Διερευνήθηκαν τα δημογραφικά και κλινικά χαρακτηριστικά των ασθενών που επιδρούν στη γνωστική λειτουργία καθώς και η ποιότητα ζωής τους.
Υλικό και μέθοδος: Συμμετείχαν 44 ασθενείς διαγνωσμένοι με ΣΔ ΙΙ και 28 υγιή άτομα. Η ασθενής και η υγιής ομάδα αξιολογήθηκαν με περιεκτική συστοιχία νευροψυχολογικών δοκιμασιών. Χορηγήθηκε η κλίμακα κατάθλιψης του Beck και το ερωτηματολόγιο ποιότητας ζωής WHOQOL-BREF.
Αποτελέσματα: Οι ασθενείς διέφεραν σημαντικά από τους υγιείς στα πεδία της επεισοδιακής μνήμης, λεκτικής ευχέρειας, ενεργού μνήμης, νοητικής ταχύτητας επεξεργασίας πληροφοριών και επιτελικής λειτουργίας. Αναλύσεις παλινδρόμησης έδειξαν ότι τα επίπεδα HbA1C, η αλληλεπίδραση ηλικίας, εκπαίδευσης και προνοσηρού νοητικού δυναμικού εξηγούν υψηλά ποσοστά διακυμάνσεων στις γνωστικές δυσλειτουργίες. Διαπιστώθηκε ότι οι ασθενείς με βαρύτερα γνωστικά ελλείμματα είχαν χαμηλότερη ποιότητα ζωής.
Συμπεράσματα: Η γνωστική δυσλειτουργία μπορεί να θεωρηθεί μια σημαντική επιπλοκή σε ασθενείς με Σακχαρώδη Διαβήτη Τύπου ΙΙ. Η πληροφόρηση του διαβητικού ασθενή σχετικά με την ισχυρή πιθανότητα εκδήλωσης γνωστικής δυσλειτουργίας και η διερεύνηση της κλινικής σημαντικότητας και των επιπτώσεων των γνωστικών διαταραχών στην καθημερινή λειτουργικότητα και στην ποιότητα ζωής των διαβητικών ασθενών είναι μείζονος σημασίας.
Λέξεις Κλειδιά: Γνωστική δυσλειτουργία, ποιότητα ζωής, ΣΔ ΙΙ
