ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Η συναισθηματική αστάθεια είναι ψυχοφυσιολογικό σύμπτωμα το οποίο παρατηρείται σε ορισμένες ψυχικές διαταραχές. Είναι μια σύνθετη δομή που περιλαμβάνει: 1) πρωτογενή ή δευτερογε- νή συναισθήματα, με την κάθε κατηγορία να έχει τα δικά της χαρακτηριστικά, ένταση και διάρκεια, 2) ταχεία αλλαγή από ουδέτερα ή ήπιας έντασης συναισθήματα σε έντονα και 3) δυσλειτουργική ρύθμιση των συναισθημάτων. Η συναισθηματική αστάθεια συχνά συγχέεται με την αστάθεια της διάθεσης, όπως στη διπολική διαταραχή, αλλά και με άλλους όρους. Για να αποσαφηνιστεί η έννοιά της, ερευνήσαμε βάσεις δεδομένων με τον όρο συναισθηματική αστάθεια και μελετήσαμε τα σχετικά άρθρα. Στο παρόν άρθρο τοποθετούμε τον όρο στο πλαίσιο της τρέχουσας ορολογίας και στο πλαίσιο της συναισθηματικής εμπειρίας, διερευνούμε τα ψυχοπαθολογικά χαρακτηριστικά του και τον τοποθετούμε στο περιβάλλον της ψυχοπαθολογίας. Αιτιολογούμε γιατί ο όρος συγχέεται με την παθολογία της διάθεσης και κατόπιν ορίζουμε τη συναισθηματική αστάθεια ως εγγενές χαρακτηριστικό της προσωπικότητας που τροποποιείται κατά την ανάπτυξη.
Λέξεις-κλειδιά: συναισθηματική αστάθεια, διπολική διαταραχή τύπου ΙΙ, οριακή διαταραχή προσωπικότητας, αστάθεια της διάθεσης
