ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Εισαγωγή: Η χειρουργική θεραπεία των γλοιωμάτων σε περιοχές κίνησης και λόγου αποσκοπεί στη μέγιστη δυνατή εκτομή τους, με το ελάχιστο δυνατό μετεγχειρητικό νευρολογικό έλλειμμα. Η επέμβαση εκλογής είναι η κρανιεκτομή με τον ασθενή «εν εγρηγόρσει» (awake craniotomy). Η «εν εγρηγόρσει» κρανιοτομία με διεγχειρητική χαρτογράφηση του εγκεφαλικού φλοιού, υπερέχει των συμβατικών κρανιοτομιών στα ποσοστά μικροχειρουργικής εκτομής, στη διάρκεια νοσηλείας και στο χρόνο ανάρρωσης των χειρουργημένων ασθενών με εξεργασίες στην περιοχή λόγου και κίνησης.
Σκοπός: Σκοπός της έρευνας ήταν η μελέτη περιστατικών με γλοιώματα εγκέφαλου στη ρολάνδειο περιοχή και στα κέντρα λόγου, η διερεύνηση και μελέτη της προεγχειρητικής νευρολογικής κατάστασης και των απεικονιστικών ευρημάτων των ασθενών και τέλος η συσχέτισή τους με την μετεγχειρητική πορεία και έκβαση των ασθενών.
Μεθοδολογία: Πρόκειται για μία περιγραφική μελέτη, τον πληθυσμό της οποίας αποτέλεσαν 43 ασθενείς της Νευροχειρουργικής Κλινικής του ΓΝΑ «Γ. Γεννηματάς» με γλοιώματα στην περιοχή κίνησης και λόγου, που αντιμετωπίστηκαν χειρουργικά μέσα σε διάστημα τεσσάρων ετών. Η στατιστική επεξεργασία έγινε με τη χρήση του SPSS15. Η προεγχειρητική και μετεγχειρητική ταξινόμηση με βάση την εξέταση της μυϊκής ισχύος και του λόγου, έγινε σε τέσσερις ομάδες: I – χωρίς εστιακό έλλειμμα, II – ήπιο κινητικό έλλειμμα, III – μέτριο κινητικό έλλειμμα, IV – βαρύ κινητικό έλλειμμα και τέλος δύο υποομάδες όσον αφορά τις διαταραχές λόγου: Α-χωρίς διαταραχές και Β-με διαταραχές λόγου. Μακροσκοπικά πλήρης αφαίρεση, πάνω από 95%, ορίστηκε η απουσία εστίας χωροκατακτητικής εξεργασίας στη μετεγχειρητική αξονική τομογραφία.
Αποτελέσματα: Η ηλικία των ασθενών κυμάνθηκε από 26 έως 69 έτη, με μέση τιμή τα 43,7 έτη. Μεταξύ των ασθενών που υποβλήθηκαν σε κρανιεκτομή, πλήρης αφαίρεση επιτεύχθηκε σε 36 ασθενείς (83,75%) και μερικώς σε 7 ασθενείς (16,3%). Μετεγχειρητικά 6 ασθενείς (18,6%) παρουσίασαν βελτίωση κινητικού ελλείμματος, 23 ασθενείς (53,49%) παρουσίασαν αμετάβλητη μυϊκή ισχύ, 12 ασθενείς (27,91%) παρουσίασαν κινητική επιδείνωση και σε 9 ασθενείς (20,93%) παρατηρήθηκαν πρωτο-εμφανιζόμενες διαταραχές λόγου, αναφερόμενες ως επιπλοκές.
Συμπεράσματα: Η κρανιοτομία με τον ασθενή σε εγρήγορση, αποτελεί την αξιόπιστη μέθοδο εξασφάλισης της ολικής εκτομής του όγκου στις περιοχές κίνησης και λόγου και παράλληλα της νευρολογικής ακεραιότητας των ασθενών. Πρόκειται για μία ιδιάζουσα και καθοριστικής σημασίας διεγχειρητική διαδικασία λόγω της ιδιαίτερης επικοινωνίας και συνεργασίας τόσο μεταξύ της χειρουργικής ομάδας, όσο και μεταξύ χειρουργικής ομάδας και του ασθενούς.
Λέξεις – Κλειδιά: Γλοίωμα, κρανιοτομία ‘εν εγρηγόρσει’, χωροκατακτητική εξεργασία, νευρολογικό έλλειμμα
