ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Οι κρατούμενοι αποτελούν έναν πληθυσμό που δεν έχει μελετηθεί εκτενώς στη βιβλιογραφία του χώρου της υγείας. Οι ανάγκες της υγείας τους είναι πολύ μεγαλύτερες από τις αντίστοιχες του γενικού πληθυσμού. Συγκεκριμένα, υπάρχει υψηλή επίπτωση ασθενειών, όπως είναι οι ηπατίτιδες, το AIDS, οι ψυχιατρικές διαταραχές, τα καρδιαγγειακά νοσήματα και ο Σακχαρώδης Διαβήτης (ΣΔ). Η διαχείριση του ΣΔ στα καταστήματα κράτησης επηρεάζεται από διαρθρωτικούς, θεσμικούς, περιβαλλοντολογικούς, πολιτικούς, οικονομικούς και κοινωνικούς παράγοντες, αλλά και από την ίδια τη σωματική και ψυχική κατάσταση των κρατουμένων, λόγω της κατάστασης του εγκλεισμού που βιώνουν. Γενικά, η διαχείριση των χρόνιων νοσημάτων στα σωφρονιστικά ιδρύματα αποτελεί ένα θέμα αυξανόμενης βαρύτητας και θα πρέπει να εναρμονίζεται με τους στόχους του ευρύτερου δημόσιου συστήματος υγείας, δηλαδή να επικεντρώνεται όχι μόνο στην παροχή ιατρονοσηλευτικής φροντίδας, αλλά και στη διασφάλιση της μελλοντικής αποκατάστασης της υγείας των κρατουμένων, ακόμη και μετά την αποφυλάκισή τους. Σκοπός του παρόντος άρθρου είναι, μέσα από την ανασκόπηση της διεθνούς βιβλιογραφίας, να παρουσιαστούν τα συχνότερα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζουν οι κρατούμενοι, με έμφαση στη χρόνια νόσο του ΣΔ. Θα γίνει αναφορά στο σωφρονιστικό σύστημα της Ελλάδας και στις επιπτώσεις του εγκλεισμού, προκειμένου να αναδειχθούν όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι διαβητικοί κρατούμενοι. Οι βασικές αρχές διαχείρισης του ΣΔ στα καταστήματα κράτησης, όπως αυτές αποτυπώνονται στη διεθνή βιβλιογραφία, θα βοηθήσουν τους κοινοτικούς νοσηλευτές, αλλά και όλους τους επαγγελματίες υγείας που αποτελούν μέλη της διαβητολογικής θεραπευτικής ομάδας, να παρέχουν την καλύτερη δυνατή, τεκμηριωμένη φροντίδα στους κρατούμενους, στο πλαίσιο της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας.
Λέξεις κλειδιά: σακχαρώδης διαβήτης, προβλήματα υγείας, κρατούμενοι, κατάστημα κράτησης, επαγγελματίας υγείας
