ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Εισαγωγή: Η αύξηση της κατάχρησης των αντιβιοτικών στην Ελλάδα συνιστά μείζων πρόβλημα τα τελευταία χρόνια. Η παρούσα μελέτη εστιάζει στην αναγκαιότητα μείωσης της χρήσης των αντιβιοτικών μέσω της δράσης των εμπλεκόμενων φορέων.
Σκοπός της παρούσας εργασίας ήταν να διερευνήσει τη χρήση των αντιβιοτικών και την ανάπτυξη μικροβιακής αντί- στασης, ενώ ταυτόχρονα να εντοπίσει μέτρα περιορισμού του φαινομένου μέσω της τήρησης διαφόρων πρωτοκόλλων από τους επαγγελματίες υγείας.
Μεθοδολογία: Πραγματοποιήθηκε συστηματική ανασκόπηση της βιβλιογραφίας στην ηλεκτρονική βάση δεδομένων Pubmed και στη μηχανή αναζήτησης Google Scholar. Κριτήρια ένταξης των άρθρων ήταν η αγγλική γλώσσα, ο ερευνητικός σχεδιασμός τους και η χρονολογία διεξαγωγής της μελέτης (2007-2017). Εντοπίστηκαν 542 αναφορές και τελικά το δείγμα της παρούσας μελέτης αποτέλεσαν 36 πρωτογενείς ερευνητικές μελέτες οι οποίες κάλυπταν τα παραπάνω κριτήρια.
Αποτελέσματα: Η θνησιμότητα σε ασθενείς με ανθεκτικά λοιμογόνα φορτία είναι διπλάσια σε σχέση με ασθενείς που επιμολύνονται από μικροοργανισμούς μη ανθεκτικούς στην αντιβίωση. Η παρατεταμένη νοσηλεία αυξάνει τον κίνδυνο δημιουργίας ανθεκτικών στελεχών. Η εφαρμογή της εμπειρικής θεραπείας συχνά κρίνεται αναποτελεσματική σε αποικισμένους ασθενείς με ανθεκτικά στελέχη.
Συμπεράσματα: Η ανάπτυξη μικροβιακής ανθεκτικότητας φαίνεται να αποτελεί μια διαρκή απειλή για τη δημόσια υγεία, οδηγώντας σε αύξηση της νοσηρότητας και της θνησιμότητας. Ο σχεδιασμός και η εφαρμογή βέλτιστων πρακτικών για την αντιμετώπιση του προβλήματος κρίνονται αναγκαία. Η συνεχής αναζήτηση νέων λύσεων σε συνδυασμό με την εφαρμογή επικοινωνιακής στρατηγικής απέναντι σε όλους τους εμπλεκόμενους φορείς θα συντελέσει στην ορθολογική χρήση των αντιβιοτικών και κατά επέκταση στην προάσπιση της δημόσιας υγείας.
Λέξεις κλειδιά: Κατάχρηση αντιβιοτικών, μικροβιακή αντίσταση, νοσοκομειακές λοιμώξεις, οικονομικές συνέπειες, πρόληψη, πρωτόκολλα αντιμετώπισης.
