ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Στην ιστορία της ιατρικής επιστήμης υπήρξε εντυπωσιακή η χρήση της αλλαντικής τοξίνης. Στις αρχές του 18ου αιώνα ορίστηκε ως η νευροτοξίνη που ενοχοποιήθηκε για τη θανατηφόρο νόσο της αλλαντίασης. Σήμερα, παρά την τοξική της δράση βρίσκει εφαρμογή στη θεραπεία ποικίλων παθήσεων σε ένα ευρύ φάσμα της Ιατρικής. Η χρήση της στη Ουρολογία υπήρξε επαναστατική στη θεραπεία της νευρογενούς κύστης, στην ανθεκτική ιδιοπαθή υπερλειτουργικότητα του εξωστήρα μυός και σε άλλα επώδυνα σύνδρομα. Σκοπός της παρούσας ανασκόπησης ήταν να περιγραφεί η θεραπευτική επιλογή της ενδοκυστικής έγχυσης της αλλαντικής τοξίνης, σε νόσους του ουροποιητικού συστήματος. Η ανασκόπηση έδειξε ότι μετά από πολλές δοκιμαστικές εφαρμογές στο πλαίσιο πειραματικών μελετών, η αλλαντική τοξίνη τύπου Α κατόρθωσε να εδραιωθεί ως η νέα θεραπεία επιλογής, μετά την αποτυχία της συντηρητικής φαρμακευτικής αντιμετώπισης, σε περιπτώσεις ασθενών με νευρο–ουρολογικά συμπτώματα του κατώτερου ουροποιητικού συστήματος. Οι περιπτώσεις εφαρμογής της αλλαντικής τοξίνης στην Ουρολογία αφορούν στην υπερδραστήρια κύστη, νευρογενούς ή ιδιοπαθούς αιτιολογίας, στο σύνδρομο του πόνου της ουροδόχου κύστεως και στο σύνδρομο του χρόνιου πυελικού πόνου. Σύμφωνα με της κατευθυντήριες οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης Ουρολογίας, οι ενδοκυστικές ενέσεις αλλαντικής τοξίνης αποτελούν την πιο αποτελεσματική, ελάχιστα επεμβατική θεραπεία που έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση της νευρογενούς υπερδραστηριότητας του εξωστήρα μυός.
Συμπερασματικά, πρόκειται για μία ασφαλή, εύκολη και αποτελεσματική μέθοδο που μπορεί να εφαρμοστεί από τους επαγγελματίες υγείας, βοηθώντας στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών με νευρο-ουρολογικές παθήσεις.
Λέξεις Κλειδιά: Ακράτεια ούρων, αλλαντική τοξίνη, επαγγελματίας υγείας, θεραπευτική παρέμβαση, υπερδραστήρια κύστη
