ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Έχει διαπιστωθεί, ότι ο πόνος είναι ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα των ασθενών που νοσηλεύονται στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) ίσως γιατί υπάρχουν εμπόδια, όχι μόνο από την πλευρά των ασθενών που προφανώς αφορούν την επικοινωνία, αλλά και από την πλευρά του νοσηλευτικού προσωπικού. Έρευνες έχουν δείξει ότι στα εμπόδια αυτά που δυσχεραίνουν την εκτίμηση και κατ’ επέκταση τη διαχείριση του πόνου ενός ασθενούς της μονάδας, συμπεριλαμβάνονται η τεχνολογία, η νοσηλευτική γνώση, η επικοινωνία, καθώς και η έλλειψη χρόνου του νοσηλευτικού προσωπικού. Παρά την αναγνώριση από τη διεθνή βιβλιογραφία, ότι ο πόνος είναι σημαντικό πρόβλημα κατά τη διαχείριση της κρίσιμης περίθαλψης, το ζήτημα αυτό δεν έχει αντιμετωπιστεί επαρκώς από τους νοσηλευτές των ΜΕΘ. Η παρούσα ανασκόπηση εξετάζει στρατηγικές και κατευθυντήριες γραμμές για την αλλαγή των πρακτικών διαχείρισης του πόνου, συμπεριλαμβανομένων των διεθνώς αναγνωρισμένων κλιμάκων αξιολόγησης πόνου. Σκοπό της παρούσας βιβλιογραφικής ανασκόπησης αποτελεί η αναγνώριση των εμποδίων που προβάλλονται σε μία ΜΕΘ όσο αφορά στην εκτίμηση του πόνου, η ανάδειξη στρατηγικών για την προσπέλαση αυτών των εμποδίων σύμφωνα με τη βιβλιογραφία και η ψυχολογική προσέγγιση των ασθενών που πονάνε στη ΜΕΘ.
Λέξεις κλειδιά: Πόνος, Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, διαχείριση, νοσηλευτές, κλίμακες
