ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Η ατομική υγεία αποτελεί βασική προϋπόθεση για την επίτευξη ποιότητας ζωής. Η φροντίδα της υγείας αποτελεί βασική λειτουργία ενός κοινωνικού συστήματος που λειτουργεί ορθά και αποτελεσματικά. Οι συνεχόμενες αλλαγές σε οικονομικό, κοινωνικό και δημογραφικό επίπεδο απαιτούν υψηλή προσαρμοστική ικανότητα από την υγειονομική περίθαλψη για να προσαρμοστεί στην αναπόφευκτη αλλαγή. Στο πλαίσιο των διαδικασιών αλλαγής στην υγειονομική περίθαλψη, πρέπει να συνεργαστούν διάφοροι επαγγελματικοί τομείς και να δημιουργηθεί ενεργητική δέσμευση, αποφεύγοντας παράλληλα τον ανταγωνισμό και τις συγκρούσεις μεταξύ των εμπλεκομένων μερών. Προκειμένου να εξασφαλιστεί η μακροπρόθεσμη διατηρησιμότητα στις αλλαγές είναι απαραίτητο να ξεπεραστεί η αδράνεια. Η ενσωμάτωση των υπηρεσιών αποτελεί επίσης σημαντικό στοιχείο της βιωσιμότητας και της ενσωμάτωσης των λειτουργιών. Μια υπηρεσία που μπορεί να ενσωματωθεί ευκολότερα σε ευρύτερα κλινικά συστήματα φαίνεται να έχει μεγαλύτερη πιθανότητα βιωσιμότητας, γεγονός που οφείλεται εν μέρει στην ευκολότερη διασφάλιση της υποστήριξης των ενδιαφερομένων. Επίσης, καθίσταται πιο δύσκολη η κατάργηση αυτών των υπηρεσιών χωρίς σημαντικές επιπτώσεις στο υπόλοιπο σύστημα. Ένας από τους κινδύνους είναι ότι η αλλαγή γίνεται μέρος του συστήματος και θεωρείται δεδομένη και όχι ένα έργο που απαιτεί συνεχή ανάπτυξη και ανάπτυξη. Επομένως, η βιωσιμότητα πρέπει να θεωρηθεί ως συνεχής και όχι ως τελική σταθερή κατάσταση. Στην Ελλάδα στόχος σήμερα είναι να υπάρχει ένα εστιασμένο στον ασθενή σύστημα υγείας με μετατοπισμένη την ισορροπία εξουσίας από τον πάροχο υγειονομικής περίθαλψης στον καταναλωτή. Για να γίνει αυτό, είναι σημαντικό να βελτιωθεί ο συντονισμός της περίθαλψης σε όλη την πορεία της. Η αποτελεσματική συνεργασία μεταξύ των παρόχων είναι απαραίτητη για να πραγματοποιηθεί ο μετασχηματισμός στο σύστημα υγείας στην Ελλάδα.
Λέξεις κλειδιά: Αλλαγή, βιωσιμότητα, υγειονομική περίθαλψη
