Εισαγωγή: Παρά την πρόοδο που έχει πραγματοποιηθεί στον τομέα της αναισθησιολογίας, τα μετεγχειρητικά προβλήματα και οι επιπλοκές αποτελούν πρόκληση για το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό. Ένα από τα συνηθέστερα μετεγχειρητικά προβλήματα είναι αυτό της μετεγχειρητικής ναυτίας και του εμέτου.
Σκοπός: Ο παθοφυσιολογικός μηχανισμός πρόκλησης της μετεγχειρητικής ναυτίας και εμέτου είναι γνωστός. Στην παρούσα ανασκόπηση διερευνώνται οι παράγοντες κινδύνου, τα μέτρα πρόληψης και αντιμετώπισης αυτού του μετεγχειρητικού προβλήματος.
Ανασκόπηση βιβλιογραφίας: Αναζητήθηκαν ερευνητικά και ανασκοπικά άρθρα σε ξενόγλωσσες βάσεις ιατρικών δεδομένων (MEDLINE, COCHRANE), δημοσιευμένα ως το 2010. Βασική προϋπόθεση για να ενταχθούν τα άρθρα στη μελέτη αποτέλεσε η αγγλική γλώσσα και η δυνατότητα εύρεσης του πλήρους κειμένου τους. Όπως καταγράφεται από τη διεθνή βιβλιογραφία, οι παράγοντες που συμβάλλουν στην εμφάνιση της μετεγχειρητικής ναυτίας και εμέτου, σχετίζονται με τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του ασθενούς, το είδος της αναισθησίας, την προνάρκωση, τον τύπο της χειρουργικής επέμβασης, τη διάρκεια της και ορισμένους μετεγχειρητικούς παράγοντες. Στους ασθενείς με μετεγχειρητικό έμετο ενδεχομένως να προκύψουν επιπλοκές όπως οι ηλεκτρολυτικές διαταραχές και η πνευμονική εισρόφηση. Προκειμένου λοιπόν να αποφευχθεί η επιδείνωση της κλινικής κατάστασης του ασθενούς, εφαρμόζονται η κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή καθώς και μη φαρμακευτικές παρεμβάσεις.
Συμπεράσματα: Το πρόβλημα της μετεγχειρητικής ναυτίας και εμέτου είναι πολυπαραγοντικό. Στοχεύοντας στη διασφάλιση της υγείας των ασθενών, κρίνεται απαραίτητη η πρόληψη του προβλήματος αυτού, από ότι η θεραπεία του. Έτσι, μειώνεται ο χρόνος νοσηλείας των ασθενών, γεγονός που ελαχιστοποιεί και το κόστος περίθαλψης αυτών.
Λέξεις ευρετηρίου: Ναυτία, έμετος, παθοφυσιολογία, παράγοντες κινδύνου, πρόληψη, αντιμετώπιση.
