ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Εισαγωγή: Αν και υπάρχουν διαθέσιμες κατευθυντήριες οδηγίες και πρωτόκολλα για την κλινική πρακτική, η εφαρμογή, από τους επαγγελματίες υγείας, φροντίδας βασισμένης σε ενδείξεις δεν είναι ευρέως διαδεδομένη στην κλινική πρακτική. Η πρακτική βασισμένη σε ενδείξεις σχετίζεται με την καλύτερη έκβαση των ασθενών και την οικονομικά αποδοτική φροντίδα.
Σκοπός της παρούσας εργασίας ήταν να διερευνήσει τις απόψεις των νοσηλευτών για την εφαρμογή της πρακτικής βασισμένης σε ενδείξεις στην κλινική πράξη.
Μεθοδολογία: Πρόκειται για συστηματική ανασκόπηση. Η αναζήτηση της βιβλιογραφίας έγινε στην ηλεκτρονική βάση δεδομένων Pubmed με συγκεκριμένες λέξεις κλειδιά και αφορούσε δημοσιεύσεις της τελευταίας πενταετίας στην Αγγλική ή Ελληνική γλώσσα. Αρχικά βρέθηκαν 417 άρθρα, από τα οποία επελέγησαν τελικά δέκα κλινικές και πολυκεντρικές μελέτες, μετα-αναλύσεις και συγκριτικές μελέτες που υπήρχε πρόσβαση στο πλήρες κείμενο.
Αποτελέσματα: Περίπου οι μισοί νοσηλευτές γνώριζαν για την πρακτική βασισμένη σε ενδείξεις, είχαν θετική στάση και ήταν πρόθυμοι να αυξήσουν τις γνώσεις τους για ακολουθήσουν τις νέες τάσεις στην κλινική πρακτική. Οι νοσηλευτές έχουν μικρή εξοικείωση με την πρακτική βασισμένη σε ενδείξεις και υποστήριξαν ότι είναι χρήσιμη στην κλινική πρακτική, αλλά δεν διαθέτουν τις γνώσεις για την εφαρμογή της. Παρόλο που οι περισσότεροι νοσηλευτές γνώριζαν τι είναι η πρακτική βασισμένη σε ενδείξεις, ήταν λιγότερο σίγουροι για τις δικές τους γνώσεις και δεξιότητες που απαιτούνται. Οι κλινικές δεξιότητες βασισμένες σε ενδείξεις που απαιτούσαν εξειδικευμένες επιστημονικές γνώσεις και δεξιότητες υλοποιήθηκαν λιγότερο συχνά. Τα εμπόδια για την ενσωμάτωση της πρακτικής βασισμένης σε ενδείξεις στην κλινική πρακτική ήταν η έλλειψη χρόνου, η έλλειψη δεξιοτήτων που απαιτούνται για την αναζήτηση πληροφοριών, την επεξεργασία και εφαρμογή πληροφοριών, η έλλειψη διοικητικής υποστήριξης και η έλλειψη αναγνώρισης του νοσηλευτικού επαγγέλματος. Οι νεότεροι σε εμπειρία νοσηλευτές, εκείνοι με υψηλότερο επίπεδο εκπαίδευσης, όσοι κατείχαν θέση ευθύνης και το καθεστώς εργασίας πλήρους απασχόλησης είχαν ισχυρότερες πεποιθήσεις ως προς τον βαθμό στον οποία η κλινική νοσηλευτική πρακτική μπορεί να βασιστεί σε ενδείξεις.
Συμπεράσματα: Είναι απαραίτητο όλοι οι νοσηλευτές να λαμβάνουν την κατάλληλη εκπαίδευση και επιμόρφωση ώστε να είναι σε θέση να αξιολογούν τα ερευνητικά δεδομένα και να εφαρμόσουν αλλαγές στην κλινική πρακτική που βασίζονται σε ενδείξεις. H εισαγωγή της πρακτικής βασισμένης σε ενδείξεις στα προγράμματα σπουδών των νοσηλευτικών σχολών, καθώς και η συστηματική ενσωμάτωσή της στην καθημερινή κλινική πρακτική, θα ενισχύσει σημαντικά τις πεποιθήσεις των νοσηλευτών.
Λέξεις κλειδιά: Απόψεις, εμπόδια, νοσηλευτές, πρακτική βασισμένη σε ενδείξεις, στάσεις.
