ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Οι διαταραχές του ύπνου αποτελούν μια μάστιγα της εποχής μας η οποία δεν κάνει διακρίσεις βάσει ηλικίας και απειλεί εξίσου τα παιδιά όσο και τους ενήλικες. Ο ύπνος έχει καίριο ρόλο για τη διατήρηση της ομοιόστασης του οργανισμού και οι διαταραχές αυτού έχουν συνδεθεί με πλήθος διαταραχών όπως η γνωστική έκπτωση, η εύκολη κόπωση καθώς και με πλήθος συμπεριφορικών, ορμονικών και μεταβολικών διαταραχών. Οι διαταραχές του ύπνου στα παιδιά μπορεί να ταξινομηθούν ανάλογα με την ηλικία εκδήλωσης (βρεφική, νηπιακή, σχολική ή εφηβική) και ανάλογα με τη φύση των συμπτωμάτων σε αϋπνίες, υπερυπνίες, παραϋπνίες, διαταραχές κιρκάδιου ρυθμού και αναπνευστικές διαταραχές που επηρεάζουν τον ύπνο. Εξ αυτών οι πιο χαρακτηριστικές είναι οι παραϋπνίες που χαρακτηρίζουν κυρίως τη νηπιακή ηλικία και οι κυριότερες εκ των οποίων είναι οι νυχτερινοί τρόμοι, οι εφιάλτες και η υπνοβασία. Ο κυριότερος εκπρόσωπος των αναπνευστικών διαταραχών είναι το σύνδρομο αποφρακτικής υπνικής άπνοιας. Η ενδεδειγμένη αντιμετώπιση συμπεριλαμβάνει πάντα βελτίωση των συνθηκών υγιεινής του ύπνου, αν και σε ορισμένες περιπτώσεις (όπως στο σύνδρομο υπνικής άπνοιας) απαιτούνται επιπλέον ιατρικές παρεμβάσεις. Για την επιτυχή αντιμετώπιση των διαταραχών του ύπνου κατά την παιδική ηλικία απαιτείται μια σχέση αμοιβαίας εμπιστοσύνης και συνεργασίας μεταξύ θεραπόντων ιατρών, παιδιού και οικογένειας. Σε νοσηλευόμενα παιδιά η καλλιέργεια αυτού του κλίματος εμπιστοσύνης αποτελεί βασική ευθύνη των νοσηλευτών.
Λέξεις κλειδιά: διαταραχές ύπνου, κιρκάδιος ρυθμός, νοσηλευτική, παιδιατρική, σύνδρομο αποφρακτικής υπνικής άπνοιας
