ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Ο καρκίνος του μαστού αποτελεί τη νεοπλασία με τη μεγαλύτερη επίπτωση στο γυναικείο πληθυσμό. Η επιβίωση των γυναικών στις ημέρες μας έχει αυξηθεί λόγω της έγκαιρης διάγνωσης, της σταδιοποίησης της νόσου, αλλά και της θεραπευτικής αγωγής που ακολουθείται. Οι γυναίκες με διαφορετική εθνική, θρησκευτική και πολιτισμική ταυτότητα εκτιμάται ότι διαχειρίζονται τον καρκίνο του μαστού με τρόπο ανάλογο της κουλτούρας τους. Το δεδομένο αυτό, αποτελεί σημαντικό στοιχείο του σχεδίου φροντίδας που καλείται να καταρτίσει η διεπιστημονική ομάδα, μέλη της οποίας είναι και οι νοσηλευτές. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι, μέσα από την ανασκόπηση της διεθνούς βιβλιογραφίας, να παρουσιαστεί ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζουν οι ασθενείς που πάσχουν από καρκίνο του μαστού και έχουν διαφορετικές πολιτισμικές καταβολές την ασθένειά τους. Η εμπειρία της διάγνωσης του καρκίνου του μαστού βιώνεται διαφορετικά από το γυναικείο πληθυσμό και σχετίζεται άμεσα με την πολιτισμική κουλτούρα που τον διέπει. Οι θρησκευτικές πεποιθήσεις και η πολιτισμική καταγωγή, είναι από τους παράγοντες που διαμορφώνουν τον τρόπο που γίνεται αντιληπτή η ανακοίνωση της διάγνωσης. Η κατανόηση της κουλτούρας των ασθενών από τους νοσηλευτές είναι προαπαιτούμενο για την επίτευξη μιας ουσιαστικής θεραπευτικής σχέσης κατά την εφαρμογή της ολιστικής φροντίδας. Η κατάρτιση ενός επιτυχημένου σχεδίου νοσηλευτικής φροντίδας θα πρέπει να προσαρμόζεται στις ιδιαιτερότητες των ασθενών, σεβόμενο πάντα τις πολιτισμικές καταβολές τους.
Λέξεις-κλειδιά: Διαπολιτισμική νοσηλευτική, επιβίωση, καρκίνος μαστού